Ben duygu, konuskan ve ve susmak bilmeyen cocuklugumun aksine utangac gecen ergenlik yillarimda hayatimi kurtaran sanatima iki bin on dokuz yazinda istanbul’da dovme studyolarinda cam silerek basladim.
Elime makine verme konusunda bile guvenilmedigim studyolarda bir sene calıstıktan sonra bu durumdan bikip kariyerimi baslatmak icin bir adım attim ve bir sekilde ingiltere’ye gittim.
Zorluklari olsa da sanat yaparak para kazanmak asla ulasamayacagımı dusundugum bir hayali yasamak gibi.
New York, Londra, Paris ve Berlin arası vizelerimi olabildigince akillica kullandigim, bittigi noktada istanbul’da molalar verdigim bir dongu icerisinde iki senedir yasiyorum.
Su an ise Berlin Sanatci Vizesi ile Berlin’e tasinip bir sanat studyosu açmayi cok istiyorum. Sanatçılara bana sunulmamis imkanlari sunmak ve sanat community'sinin terli sirtina ortu koyan anneannesi olmak gelecek icin
oncelikli hayalim.